از من خواسته‌اند که زندگی نامۀ مختصری از خودم بنویسم. چنین درخواستی به آدم احساس پیری می‌دهد. انگار که دیگر آردم را بیخته و الکم را آویخته‌ام و حالا وقتش است که به خودم یا به دیگران حساب پس بدهم. اما راستش من اصلاً از چنین احساسی خوشم نمی‌آید. پس امیدوارم آنچه می‌نویسم به منزلۀ نقش سنگ قبرم نباشد، چون -گوش شیطان، از هر نوعش که باشد، کر- این زندگی هنوز ادامه دارد و من دلم می‌خواهد هرچه بیشتر کشش بدهم. خلاصه اینکه انتظار نداشته باشید در جایی که «ز منجنیق فلک سنگ فتنه می‌بارد» من یکباره سفرۀ دلم را باز کنم و دار و ندارم را روی دایره بریزم. با این حال، هر چند همۀ حقیقت را نمی‌گویم، قول می‌دهم همۀ آنچه در اینجا می‌گویم عین حقیقت باشد. … ادامه مطلب