محمد دهقانی می‌گوید: اروین به خلاف سعید به پیکره‌ای واحد به نام «شرق‌شناسی» اعتقادی ندارد. او در کتابش به اندازه کافی فکت‌های تاریخی از تضاد، رقابت و حتی دشمنی میان کسانی که در چارچوب شرق‌شناسی طبقه‌بندی شده‌اند ارائه داده است.
دهقانی می‌گوید: کل سنت تاریخ‌نویسی معاصر ما متاسفانه سخت ایدئولوژیک است، یا ایدئولوژی ناسیونالیستی و یا انواع ایدئولوژی‌های چپ‌گرایانه یا ایدئولوژی‌های مذهبی.
کازانتزاکیس به شدت شیفته شرق است و حتی در سفرنامه‌های دیگرش نظیر «گزارش به خاک یونان» ادعا می‌کند که پدرانش عرب بودند. و این نشان می‌دهد که چقدر به شرق و ادبیات شرق علاقه دارد. در عین حال، خیلی دلبسته فرهنگ یونان هم هست و به خصوص فلسفه یونان. او تحصیلاتش در زمینه فلسفه است و رساله‌اش را درباره نیچه نوشت. یعنی بین الهام شرق و فلسفه غرب در رفت و آمد است و شناور و قرار نیست از هیچ یک از آنها بگذرد.
محمد دهقانی گفت: فرخی سیستانی غالبا قصیده می‌گفته و ویژگی بارز شعر او مدح و ستایش است. فرخی تأثیراتی از فردوسی پذیرفته چون شاهنامه به شدت بر شعر آن دوره تأثیر گذاشته است.
