۴۳۷ بازدید
از مجموعه: تاریخ و ادبیات ایران
ناشر: نشر نی
نوع جلد: شومیز
قطع کتاب: رقعی
چاپ اول: ۱۳۹۴
تعداد صفحات: ۴۸
شابک: ۹۷۸-۹۶۴-۱۸۵-۴۱۹-۷
قیمت: ۶۰,۰۰۰ ریال
چرا از کتابی که این همه اهمیت داشته چیزی جز همین چند صفحه‌ای که مقدمه‌ی آن بوده بر جای نمانده و از متن آن حتا یک جمله هم به دست ما نرسیده است؟ اگر اقبال به شاهنامه و داستان‌های آن در خراسان و جاهای دیگر آن‌قدر بوده که شاعران و نویسندگان عرب و عجم در آثار خود به آن‌ها اشاره و استناد می‌کرده‌اند چرا شاهنامه‌ی ابومنصوری چنان با بی‌اعتنایی مواجه شد که به مرور زمان از میان رفت؟
این مقدمه که متن کامل آن را همراه با شرح و توضیحات در این کتاب می‌بینید بر حسب سنت معمول میان مسلمانان با ستایش خدا و پیامبر (ص) و «اهل بیت و فرزندان او» آغاز می‌شود سپس نویسنده که ظاهرا ابومنصور معمری است، از اهمیت دانش و ارجمندی ساختن یاد می‌کنند و به این نکته می‌پردازد که انسان باید از خود یادگاری بر جای نهد که نام او را پس از مرگ زنده بدارد… به همین سبب «امیر ابومنصور عبدالرزاق» نیز بر آن شد که یادگاری از خود بر جای نهد پس گروهی از «دهقانان و فرزانگان و جهاندیدگان» را به فراهم آوردن «نامه‌های شاهان و کارنامه‌هاشان» گماشت و سرگذشت آن‌ها را تا «یزدگرد شهریار» که آخرین پادشاه ساسانی بود در محرم ۳۴۶ق/فروردین یا اردیبهشت ۳۳۶خ یک‌جا گرد آورد و شاهنامه نامید
